getijden

Het bidden van de getijden of het koorgebed is een traditie die teruggaat tot in de eeuwen voor Christus. De joodse gebedscultuur kende al het gebruik om bijeen te komen voor gebed op de uren van de offers in de tempel van Jeruzalem. De eerste christenen stonden volop in deze traditie. Later werden er andere momenten aan toegevoegd, die herinneren aan de uren van het lijden van Petrus respectievelijk Christus. Monniken hadden alle gelegenheid om de gebedsmomenten in acht te nemen. Zij lieten zich daarin leiden door St. Benedictus van Nursia, de grondlegger van het westerse monnikendom. In hoofdstuk 16 van zijn Regel voor monniken noemt hij acht dagelijkse momenten voor de beoefening van het koorgebed.

In 1996 verscheen het boek De muziek van de stilte – een dag uit het kloosterleven van de benedictijn David Steindl-Rast en Sharon Lebell. Het boek was uitverkocht maar is gelukkig opnieuw vertaald en uitgegeven door Berneboek, de uitgever van de Abdij van Berne in Heeswijk-Dinther. Het gaat kort in op de eeuwenoude liturgische muziek uit de rooms-katholieke traditie, het Gregoriaans. Maar het grootste deel van de tekst is gewijd aan de innerlijke betekenis van de acht getijden of gebeds‘uren’. Daarbij is een uur geen tijdseenheid, maar een zielenmaat. Ieder getijde heeft een specifiek karakter. Door je dagindeling af te stemmen op het werkelijke ritme van de dag, ontsnap je aan uiterlijke impulsen. Je wordt niet meer geleefd, maar je stuurt je leven doelbewust van binnenuit.

In dit menu beschrijf ik het karakteristiek van ieder gebedsmoment aan de hand van Steindl-Rasts boek. De beschrijvingen maken ook deel uit van mijn e-boek Kloosterdag dat je hier gratis kunt downloaden.