jezuïeten
Het lijkt erop dat er geen ontwikkeling meer zit in Thuismonnik. Maar dat is schijn. Mijn verlangen naar verstilling en contemplatie is een zielsverlangen: een verlangen naar God. En eenmaal gewekt laat die zich niet meer in slaap sussen. Mijn innerlijke onrust laat zich steeds nadrukkelijker gelden en botst regelmatig met mijn uiterlijke leven. Digitale retraites↪ van de jezuïeten (of de Sociëteit van Jezus↪) geven mij tijdens de advent en de veertigdagentijd geestelijk voedsel. Kloosterbezoek en het vieren van de Goede Week bij de dominicanen in Huissen blijft een belangrijke voedingsbron. En ik lees veel persoonlijke verhalen van mensen over hun geloofsweg in relatie tot kloosters, stilte en contemplatie.
geestelijke oefeningen
In de zomer van 2018 neem ik voor de eerste keer deel aan de achtdaagse variant van de Geestelijke Oefeningen van Ignatius↪. De retraite in de Oude Abdij↪ in Drongen (B) wordt een prachtige, intensieve ervaring. Zij verdiept mijn geloof en geeft mijn geloofsweg belangrijke nieuwe impulsen. Dankzij deze retraite uit de spiritualiteit van de jezuïeten gaat Jezus voor het eerst echt voor mij leven. Voordien richtte mijn geloof zich vooral op God, die in Zijn anders-zijn onkenbaar is voor ons. Nu wordt mijn geloof door de ervaring van Jezus’ aanwezigheid persoonlijker. Jezus was een mens en zo komt Hij dichterbij.
Mijn interesse in de spiritualiteit van de jezuïeten groeit. Ik verdiep mij erin via internet en het lezen van boeken met een ignatiaanse achtergrond. Ook in 2019 neem ik deel aan een achtdaagse retraite op basis van de Geestelijke Oefeningen. Deze keer reis ik af naar het klooster van het Heilig Hart van de Missiezusters Dienaressen van de Heilige Geest↪ in Steyl bij Venlo. Het is een van de drie kloosters die Steyl de bijnaam ‘kloosterdorp’↪ geven. Opnieuw wordt dit een bijzondere retraite. Innerlijke stilte en Gods aanwezigheid in mijzelf tijdens gebedsmomenten kleuren deze week. Op een emotioneel moment in een van de kerken draag ik mijn moeder op aan God. Zij overleed een maand eerder.
De retraite heeft mijn innerlijk erg opengezet en mij gevoelig gemaakt. Twee dagen later schopt de herrie en hectiek van Amsterdam mijn hartritme in de war. Gelukkig kan ik mijn werkzaamheden voor de Vrije Universiteit verder grotendeels thuis afronden. In november sluit ik mijn freelance opdracht af met het voornemen pas in februari weer opdrachten aan te nemen.