vespers

het ontsteken van de lampen

De vespers viert het ontsteken van de lampen; ze is de tegenhanger van de lauden, waarmee we de komst van het natuurlijke licht vieren. De vespers is het uur van innerlijke vrede en sereniteit. We verzoenen ons met de tegenstellingen in onszelf en om ons heen. Dankzij de geest van vergiffenis van de none, kun je de dag loslaten en je openen voor de stille schoonheid van de avond.

De Duitse dichter Rainer Maria Rilke beschrijft in een prachtig gedicht de karakteristiek van dit uur. Geparafraseerd schrijft hij het volgende.

“Wie de vele tegenstellingen in zijn leven tot een eenheid smeedt, en ze dankbaar tot één symbool maakt, verdrijft alle rumoer uit zijn paleis en hernieuwt zijn feestelijkheid. Dan bent U, God, de gast die hij ontvangt in de kalme avonduren. U bent nabij in zijn eenzaamheid, het stille middelpunt van zijn monologen. En met elke cirkel die hij om U beschrijft, vergroot U zijn bereik tot voorbij de tijd.”

De vespers is een oproep om in de wereld alle mogelijke licht te ontsteken: een oproep tot naastenliefde. Ook wij zelf hebben die liefde en aandacht nodig en tijdens de vespers beseffen we dat des te meer.

Een plek om die innerlijke vrede te ervaren is de tuin van je huis of een park in de buurt. Ruik, kijk en proef hoe de dag met zijn drukte en gedoe verglijdt en de stilte van de avond zich openbaart. Kom samen met je huisgenoten en geniet van elkaars nabijheid. En vergeet niet om die stille gast te ontvangen: God.