kronkelpad

De Geestelijke Oefeningen van Ignatius van Loyola zijn de laatste jaren een belangrijke voedingsbron voor mijn geloofsleven geworden. De volledige dertigdaagse Oefeningen van maart 2023 hebben een lange nawerking. Zij hebben de definitieve impuls gegeven om in mijn leven Ignatius’ weg te volgen, te leven volgens zijn spiritualiteit. Maar dat gaat bij mij niet zonder slag of stoot. En niet rechttoe-rechtaan. Mijn levensweg is een kronkelpad met uitstappen links en rechts. De achtdaagse Oefeningen van juli 2024 boden daarbij een prachtig beeld.

de mier

Op 9 juli kreeg ik als tekst voor mijn meditatie psalm 63 mee. “U bent mijn God, ik zoek naar U. Mijn ziel dorst van verlangen naar U.” Zo begint de psalm. Ik was in de binnentuin van de Oude Abdij gaan zitten. Het dorstende verlangen herkende ik: ik heb in de jaren rond 2010 serieus geworsteld met het gevoel een kloosterroeping te hebben. Toch lukte het bidden met de tekst van de psalm niet zo goed. Mijn aandacht dwaalde af en gedachten namen de overhand.

Ik heb toen een tijd lang een miertje gevolgd, die met iets wits tussen haar kaken op weg was. Ze liep van links naar rechts, voor mij langs, over de grond. De grasmat was behoorlijk oneffen met hobbels van allerlei andere planten tussen het gras. Zij ging maar voort tussen bergen en dalen. Dwaalde dan weer naar links af en dan weer naar rechts. Maar ze ging de hele tijd globaal dezelfde kant op. Telkens hoopte ik dat zij nu eindelijk bij haar doel aan zou komen, maar telkens kwam ze weer tevoorschijn en liep door. Met haar last tussen haar kaken.

Kijkend hoe zij haar kronkelige weg vervolgde, besefte ik dat mijn weg met God, met Jezus ook zo’n kronkelpad is. Ik weet niet zeker dat ik aan kom, maar ik hoop het natuurlijk wel. Mijn pad is geen geplaveide, rechte weg: ik dwaal af, ben het soms even kwijt, maar ik ga wel steeds door. Op deze wijze verloopt mijn eigen smalle weg richting die nauwe poort, waar Jezus het volgens Mt. 7: 14 over heeft. Met die tekst had ik eerder die dag gebeden. Achter die nauwe poort wacht Jezus op mij en daar had Hij mij tijdens dat gebedsmoment aangesproken.

aanvaarden

De kronkelige weg van de mier en het besef dat die een beeld is van mijn eigen weg, schonk mij een enorme innerlijke vrede. Volgens Ignatius een duidelijk signaal dat dáár God tot mij spreekt. Dit besef maakt mijn last lichter, zoals de mier gemakkelijk haar last draagt. Het kronkelpad van de mier helpt mij om mijn eigen kronkelpad te aanvaarden. En daarmee ook te aanvaarden dat ik al vanaf de moederschoot aanvaard ben. Deze prachtige ervaring met het pad van de mier schonk mij rust, ontspanning en innerlijke vrede.