waar is god?
“Geloof jij in God?” Jazeker, ik geloof in God als bron van leven en liefde, die het bestaan zin geeft. En zo is er nog wel meer te vertellen over mijn godsbeeld. Maar toch wringt het ook regelmatig in mijn relatie tot God. Bijvoorbeeld op die momenten dat ik helemaal niet met Hem bezig ben, omdat ik de krant lees, aan het werk ben of iets anders doe. En wanneer de zoveelste daad van geweld of agressie of de tigste daad van onrecht bekend wordt die Groningers of toeslagenouders treft: waar is God dan? En Jezus? Hoe houd ik mijn geloof levend nu ik niet naar de kerk ga? En…
Petrus verloochent Jezus
Vorig jaar zomer, corona hield zich even rustig, was ik te gast in de Oude Abdij voor de Geestelijke Oefeningen. Eerder schreef ik al bericht over deze bijzondere retraite, waar ik meestal vanuit Petrus’ perspectief in gebed ging. In de column over Jaïrus van 17 augustus beschrijf ik hoe zo’n retraite praktisch verloopt. Ik citeer uit mijn dagboek welke gevoelens ik ervaar als deelnemer aan Jezus’ leven en wat dit met mijzelf in het hier-en-nu doet. In de column van 21 september over Getsemane laat ik opnieuw aan de hand van zijn dagboek zien wat de retraite mij brengt. Vandaag keer ik weer terug naar die Geestelijke Oefeningen van juli…
bewust werken
Iedereen die werkt, staat wel eens onder spanning of maakt gehaast nog snel een klus af. Dat is ook geen enkel probleem voor ons lichaam en onze geest. Integendeel: een beetje stress maakt je alert, productief, geïnteresseerd en creatief. Het wordt wel een probleem als de spanning zich ophoopt of een permanent karakter krijgt. Goed beheer van je tijd kan oplossingen bieden: de dag in blokken verdelen, rust inroosteren, één taak tegelijk aanpakken, op vaste tijden mailen, enz. Uiteindelijk zijn dat allemaal uiterlijke hulpmiddelen, hoe belangrijk ze ook zijn. Fundamenteler is het om je bewust te worden van je houding tegenover je werk. Om bewust te werken. De oude kloostertraditie…
getsemane
Een van de bekende verhalen uit het Nieuwe Testament is natuurlijk de verloochening van Jezus door Petrus. Jezus kondigt die verloochening aan in Getsemane, de Hof van Olijven of Berg der Olijven in mijn Naardense vertaling. Ik schreef al dat ik bij de Geestelijke Oefeningen in juli vooral bezig ben geweest met Petrus. Welke gemoedsbewegingen gingen door hem heen? Herken ik die in mijzelf? Welke inzichten leverde dit op? Vandaag teksten uit mijn dagboek bij twee passages: Mc 14, 27-31 en Mc 14, 32-42. Marcus 14, 27-31 Ik, Petrus, heb de sterke overtuiging dat ik niet zal struikelen: o, nee hoor, dat zal mij niet overkomen. Verloochenen? Nee hoor, ik…
jaïrus
Als je deelneemt aan de Geestelijke Oefeningen dan maak je vier keer per dag tijd voor persoonlijk gebed. Je bidt ongeveer een uur met een tekst die jouw persoonlijk begeleider je heeft opgegeven. Meestal zijn dat teksten uit de bijbel, vaak uit het Nieuwe Testament. Kenmerkend voor het ignatiaanse gebed is dat je jezelf als bidder IN de tekst plaatst waarmee je mediteert. Je verbeeldt jezelf in de scène aanwezig te zijn als een van de participanten. Ondertussen observeer je welke gevoelsbewegingen zich in jouw hart afspelen. Jezuïeten noemen dit proces onderscheiden. Positieve gevoelens geven vaak momenten aan waarin je dichter bij God komt. Negatieve gevoelens momenten waarin je je…
zegenen
Stijn Fens legde in een column van Trouw van 22 maart 2021 de vinger op een schrijnende plek in de geloofsleer van de katholieke kerk. Een van de redenen dat in het westen de katholieke kerk leegloopt, is haar achterhaalde seksuele moraal. Ook ongehuwd samenwonende hetero’s (die anno 2021 natuurlijk ook het bed delen) en voorbehoedsmiddelen zijn fout. Fens schreef: “Een katholieke priester kan van alles zegenen. (…) Onlangs legde iemand aan de Congregatie voor de Geloofsleer in Rome, die waakt over de zuiverheid van het katholieke geloof, de vraag voor of de kerk de macht heeft om verbintenissen van personen van hetzelfde geslacht te zegenen. Deze week kwam het…
zoeken
Ik karakteriseer mijzelf als een zoeker. Ik voel mij thuis bij andere zoekers. Zoeken verbindt mij ook met kloosterlingen: zoekers naar God, net als ik. Ik voer graag gesprekken, bv. in het gastenverblijf van kloosters, met andere zoekers. Ik begeleid ook het liefst mensen die tastend op zoek zijn naar hun eigen weg. Gelovigen die menen de waarheid in pacht te hebben, hebben niet onmiddellijk mijn sympathie. Ik voel mij veel meer thuis bij de twijfelaars. De karakteristiek ‘zoeker’ waardeer ik dus ook positief. Maar er zit ook een andere kant aan. onrust Mijn zoekende geest zorgt namelijk ook voor onrust in mijn leven. Ik heb dat gemerkt in deze…
biechtvader
Voor mijn geestelijke vorming is mijn tijd bij deVoorde, globaal van 2005-2012, erg belangrijk geweest. Ik was deelnemer aan programma’s voor persoonlijke groei, ben er individueel te gast geweest en ik heb er veel geleerd over gastvrijheid in mijn tijd als gastheer. deVoorde was een cruciale etappe op het pad dat leidde tot mijn doop en opname in de katholieke kerk op 19 april 2014. Ook thuismonnik. heb ik aan deVoorde te danken, want het besef dat “ik … in diepste wezen een monnik (ben)” werd daar wakker. Maar één aspect van de visie van deVoorde op mens-zijn heb ik nooit echt goed een plek kunnen geven: mijn talent. talent…
kom tot leven
Oktober 2019. Ik zit in de kleine zijkapel van het Heilig Hartklooster van de Missiezusters Dienaressen van de Heilige Geest in Steyl, Limburg. Mijn bijbel ligt opgeslagen bij Genesis 32: 25-33. Het is het bekende verhaal van Jakob die worstelt met “een man” bij de Jabok. Deze tekst zal ik die dag met mij meedragen en “proeven” als focus bij een stille retraite gebaseerd op de Geestelijke Oefeningen van Ignatius. Broeder Johan gaf bij mijn begeleidingsgesprek aan, dat vechten soms ook een manier is om te laten zien dat je er bent, om gezien te worden. Mijn meditatie in de kapel leidt tot een voor mij verrassende interpretatie. Ik citeer…
vigilie, de nachtwake
De vigilie is het uur van de duisternis en de stilte. Het is het uur van de nachtwake in het klooster, de tijd om vertrouwd te raken met de duisternis. De vigilie nodigt je uit om de duisternis te vertrouwen in weerwil van de angst die ze oproept. Als je haar tegemoet treedt met de moed die openstaat voor het leven, ontdek je een groot geheim: er schijnt licht in de duisternis. Niet naar de duisternis toe, maar te midden van de duisternis. De bovenstaande alinea is een deel van de karakterisering van een van de kloostergetijden: de vigilie of nachtwake. De vigilie is het eerste van oorspronkelijk acht gebedsmomenten…
