kruisweg
Vandaag is het 15 april, Goede Vrijdag 2022. Ondanks mijn goede voornemen heb ik vanmiddag niet de gang naar de kerk gemaakt. Voor mij geen Kruisweg verzorgd door de “Leden van de werkgroep” van mijn parochie. Thuis, voor mijn huisaltaar met daarop een Christus-icoon en daarboven een crucifix, ben ik alleen de Kruisweg gegaan. In Willem Jan Ottens nieuwe boek, Zondagmorgen. Over het missen van de mis, vond ik veertien prachtige meditaties bij de Kruisweg. Met zijn meditaties als leidraad heb ik biddend stil gestaan bij elk van de staties, een tocht van ongeveer een uur. Het was een mooie ervaring en voor mij de eerste keer dat ik de…
waar is god?
“Geloof jij in God?” Jazeker, ik geloof in God als bron van leven en liefde, die het bestaan zin geeft. En zo is er nog wel meer te vertellen over mijn godsbeeld. Maar toch wringt het ook regelmatig in mijn relatie tot God. Bijvoorbeeld op die momenten dat ik helemaal niet met Hem bezig ben, omdat ik de krant lees, aan het werk ben of iets anders doe. En wanneer de zoveelste daad van geweld of agressie of de tigste daad van onrecht bekend wordt die Groningers of toeslagenouders treft: waar is God dan? En Jezus? Hoe houd ik mijn geloof levend nu ik niet naar de kerk ga? En…
thuis-monnik
Wat is een thuismonnik? Deze vraag loopt al lang met mij mee. In 2012 ben ik begonnen met bloggen. “Op zoek naar de monnik in mijzelf” zoals de ondertitel toen luidde. De naam voor mijn weblog werd Thuismonnik: een mooi woord vond ik. Het gaf naam aan mijn verlangen: thuis monnik zijn. Ik richtte mij op uiterlijke kenmerken van het monastieke leven zoals getijdengebed en onderzocht enkele monastieke waarden zoals eenvoud. De oudste weblogs in het kapittel getuigen hiervan. Maar veel verhalen gaan ook over iemand die op zoek is naar zijn plek in het geloof. Weblogs over godservaring en over doop en over de vraag of ik mij zal…
blijde boodschap
Elders op deze site vertel ik je over een van de oudere werken van de katholieke theoloog James Alison: een lezing over de brief van de apostel Paulus aan de Romeinen, die in christelijke kringen nog steeds wordt gebruikt om homoseksualiteit te veroordelen als onnatuurlijk en tegen Gods wil. Het is inmiddels 10 jaar later na die lezing uit 2004. Alison heeft verschillende boeken geschreven (allemaal niet vertaald in het Nederlands) en is uitgegroeid tot een bijzondere denker over het christendom en zijn rol in onze ontwikkeling als mens en mensheid. Hij is in zijn denken sterk beïnvloed door de Fransman René Girard, emeritus-hoogleraar aan verschillende Amerikaanse universiteiten. Girard legt in zijn werk de mechanismen bloot, die…
hoe nabij is god?
Vorige week heb ik een experiment uitgevoerd. Ik raakte geïntrigeerd door het boekje bij een cd die ik van een gids van De Wandelmaat te leen had gekregen. Op de cd worden psalmen van Franciscus van Assisi uitgevoerd, vertaald door Herman de Vos, een broeder kapucijn. Bijzonder aan de vertaling is, dat Herman de Vos kiest voor de tweede persoon enkelvoud om God aan te spreken, dus Jij en Jouw in plaats van U of Gij. Hij verantwoordt zijn keuze als volgt. “Hij erkent God als verheven; aan Hem zijn wij respect verschuldigd. Tegelijkertijd beleeft Franciscus Hem als zeer nabij en heel intiem. God aanspreken met het Nederlandse U zou dan ook afstandelijkheid,…
thuis
De laatste twee weken zingt er een woord door mijn hoofd dat een steeds belangrijker plaats gaat innemen en dat is het woord thuis. Het is net alsof nu tegen het einde van de anderhalf jaar “Ruimte maken voor de monnik in mijzelf” ineens iets wezenlijks van thuismonnik-zijn oplicht: thuis (monnik) zijn. Alsof de schellen van mijn ogen vallen, realiseer ik mij dat de vraag: Voel ik mij hier thuis?, een heel belangrijk kompas kan zijn bij het maken van keuzes. Precies zoals ik mij in het verleden eens realiseerde dat ik wel goed uit de voeten kan met de vraag: Waar heb ik zin in?, terwijl ik de vraag: Wat wil ik?, vaak lastig vind te beantwoorden. Een paar zaken hebben mij…
geloven
Gisteren heb ik een stille retraite van ruim drie volledige etmalen bij de trappisten van de Abdij Koningshoeven afgesloten. Het was een voorrecht om in een groep van 12 gasten al die tijd mee te mogen leven met een vitale en levendige kloostergemeenschap en zes maal per dag gezamenlijk de gebedsmomenten te vieren. Iedere avond was er een trappistenbiertje voor ons, waaronder woensdag de eerste kennismaking met het nieuwste Nederlandse trappistenbier, Zundert: een absolute aanrader. Een bijzonder moment vond ik iedere ochtend de zogeheten conferentie van broeder Korneel, de vorige abt van de abdij. Een half uurtje waarin hij ons aan de hand van zijn eigen persoonlijke ervaring en teksten…
zoeken
Ik noem mijzelf met enige regelmaat een zoeker. En dan doel ik op een spirituele zoektocht, eigenlijk een tocht het wezen van mijn bestaan. Het gaat dus om levensvragen, vragen zoals: Wie ben ik? Wat is mijn bestemming? Wie of wat is God? In de kern van de zaak is mijn tocht natuurlijk een zoektocht naar God. Ook monniken worden beschouwd als godzoekers en deze gesteldheid deel ik dus met hen. Eigen aan mijzelf is dan vervolgens, dat mijn zoektocht naar antwoorden heel vaak een zoektocht naar een vorm wordt. Niet de inhoud, het wezen, krijgt dan meer de meeste aandacht, maar de uiterlijke vorm. En zo heb ik op…
god zoeken – 5
Een monnik is een godzoeker. Dat geldt ook voor mij, al noemde ik dat aanvankelijk niet zo. God was voor mij dusdanig vreemd dat ik het woord niet in mijn mond nam. Geen Aanwezigheid maar een begrip, dat iets aanduidde waar ik niet in geloofde. Ik was wel op zoek, maar niet naar God. Waar dan wel naar? Naar iets, duidelijker dan dat kon ik het niet omschrijven. Tegenwoordig kan ik wel zeggen dat ik een godzoeker ben en in die zin ben ik ook zeker een monnik. De mystiek zal het zo formuleren, dat mijn ziel verlangt naar God. De mystiek zal zeggen dat God mij zoekt. En jou.…
god zoeken – 4
“De meest indrukwekkende (en kwetsbare) ervaring was bij de 7de smart: begraven. Ik heb echt kunnen begraven en loslaten en heb totale overgave gevoeld (aanvaarding). Ik heb geknield voor het kruis, stond weer op, voelde alsof er in mijn rug geduwd werd, heb weer geknield en mijn hoofd op het altaar gelegd. Overgave. Toen ik weer opstond, zag ik het kleine beeldje van Jezus en zag in Hem niet zozeer de Lijdende Mens, maar de Mens met kracht en zachtheid. Jezus als voorbeeld. Het kruis is voor mij het absolute symbool van overgave. Na de wending voelde ik mij herboren (= de opstanding). Precies zoals ik in mijn “werkboek” tijdens de…
