Inleven
De ignatiaanse traditie in de kerk hecht er erg aan om tot levend gebed te komen. “Aan het slot neem ik de tijd om met God te praten. Of met Jezus, of met iemand anders.” Deze typisch ignatiaanse suggestie om je gebed te beëindigen, geeft aan hoe centraal levend gebed staat bij de jezuïeten. Een van de manieren om tot levend gebed te komen is om jezelf te plaatsen IN de tekst waarmee je bidt. Bijvoorbeeld de lezing van de dag volgens het leesrooster van de kerk of een andere bijbeltekst. Ook een andere spirituele tekst of bv. een beeld of schilderij leent zich hiervoor. Je gebruikt je menselijke beeldend…
Een schaap dat verdwaald is
Soms kom je een psalmtekst tegen die helemaal past bij je eigen situatie van dat moment. Zoals mij vandaag overkwam tijdens mijn middaggebed. In de vertaling van Ida Gerhardt en Marie van der Zeyde: Laat mijn aanroep, Heer, tot U naderen: geef mij, uw woord getrouw, inzicht. Mijn smeken bereike uw aanschijn: Maak mij vrij, uw belofte getrouw. Laat mijn stem een lofzang doen opgaan: Gij leert mij uw verbondseisen kennen. Laat mijn lied zingen van uw belofte: Elk gebod van U houdt het recht in. Zo zij dan uw hand mij tot hulp: voor uw opdrachten heb ik gekozen. Naar uw heil, o Heer, blijf ik verlangen; uw wet…
getsemane
Een van de bekende verhalen uit het Nieuwe Testament is natuurlijk de verloochening van Jezus door Petrus. Jezus kondigt die verloochening aan in Getsemane, de Hof van Olijven of Berg der Olijven in mijn Naardense vertaling. Ik schreef al dat ik bij de Geestelijke Oefeningen in juli vooral bezig ben geweest met Petrus. Welke gemoedsbewegingen gingen door hem heen? Herken ik die in mijzelf? Welke inzichten leverde dit op? Vandaag teksten uit mijn dagboek bij twee passages: Mc 14, 27-31 en Mc 14, 32-42. Marcus 14, 27-31 Ik, Petrus, heb de sterke overtuiging dat ik niet zal struikelen: o, nee hoor, dat zal mij niet overkomen. Verloochenen? Nee hoor, ik…
zoeken
Ik karakteriseer mijzelf als een zoeker. Ik voel mij thuis bij andere zoekers. Zoeken verbindt mij ook met kloosterlingen: zoekers naar God, net als ik. Ik voer graag gesprekken, bv. in het gastenverblijf van kloosters, met andere zoekers. Ik begeleid ook het liefst mensen die tastend op zoek zijn naar hun eigen weg. Gelovigen die menen de waarheid in pacht te hebben, hebben niet onmiddellijk mijn sympathie. Ik voel mij veel meer thuis bij de twijfelaars. De karakteristiek ‘zoeker’ waardeer ik dus ook positief. Maar er zit ook een andere kant aan. onrust Mijn zoekende geest zorgt namelijk ook voor onrust in mijn leven. Ik heb dat gemerkt in deze…
vigilie, de nachtwake
De vigilie is het uur van de duisternis en de stilte. Het is het uur van de nachtwake in het klooster, de tijd om vertrouwd te raken met de duisternis. De vigilie nodigt je uit om de duisternis te vertrouwen in weerwil van de angst die ze oproept. Als je haar tegemoet treedt met de moed die openstaat voor het leven, ontdek je een groot geheim: er schijnt licht in de duisternis. Niet naar de duisternis toe, maar te midden van de duisternis. De bovenstaande alinea is een deel van de karakterisering van een van de kloostergetijden: de vigilie of nachtwake. De vigilie is het eerste van oorspronkelijk acht gebedsmomenten…
brandend braambos
Vaak zat ik met mijn tekst van de dag in de intieme kapel met de naam Brandend braambos: een verwijzing naar het verhaal in Exodus, waarin God zich openbaart aan Mozes als stem in een brandende doornstruik. Ook voor mijn laatste persoonlijke gebedsmoment ging ik naar die kapel. Ik was in de loop van mijn retraite mijn focus op het lijden van Christus inmiddels voorbij. Een lijden dat door de uiterst realistische crucifix sterk werd geaccentueerd. Op mijn vaste plekje voorin zat een andere deelneemster, een zuster in habijt. Met voldoende afstand tussen ons in ging ik naast haar zitten, mijn blik naar voren richting het tabernakel. Verrast zag ik,…
hoe nabij is god?
Vorige week heb ik een experiment uitgevoerd. Ik raakte geïntrigeerd door het boekje bij een cd die ik van een gids van De Wandelmaat te leen had gekregen. Op de cd worden psalmen van Franciscus van Assisi uitgevoerd, vertaald door Herman de Vos, een broeder kapucijn. Bijzonder aan de vertaling is, dat Herman de Vos kiest voor de tweede persoon enkelvoud om God aan te spreken, dus Jij en Jouw in plaats van U of Gij. Hij verantwoordt zijn keuze als volgt. “Hij erkent God als verheven; aan Hem zijn wij respect verschuldigd. Tegelijkertijd beleeft Franciscus Hem als zeer nabij en heel intiem. God aanspreken met het Nederlandse U zou dan ook afstandelijkheid,…
werken
Maandag 21 januari was het zo ver: ik moest weer aan de bak om geld te verdienen. De laatste weken heb ik veel tijd gehad om mij een dagritme eigen te maken, deze website op te zetten en te onderzoeken hoe ik mijn thuismonnik ruimte kan geven. Maar maandag startte mijn leven buiten de muren van mijn eigen klooster weer. En dat bracht direct de eerste uitdaging: zou het mij lukken om het dagritme met vier gebedsmomenten per dag te handhaven? Zou het mij lukken om niet te veel meegesleept te worden in de dagelijkse hectiek en tijd te maken voor bezinning? Ik moet bekennen dat het mij niet gelukt…
gebed
Monniken bidden. Velen buiten de kloostermuren kennen de spreuk ora et labora (bid en werk), waarmee de regel van Benedictus wel wordt samengevat. Hij schrijft een dagindeling voor, die in grote lijnen neerkomt op acht uur bidden, acht uur werken en acht uur slapen. Daarin betekent acht uur bidden overigens niet, dat monniken acht uur met de handen gevouwen op hun knieën zitten. Bidden is een veel ruimer begrip dan dat. Maria ter Steeg, theologe en geestelijk verzorger, omschrijft bidden als: God lof en eer geven, getuigen van zijn bestaan, Hem danken en Hem vol vertrouwen vragen om hulp op onze levensweg. Zo bezien, is bidden vooral een houding van waaruit…
dagritme
Een van de kenmerkende aspecten van een klooster is de regelmaat van het leven. Regelmaat is een weldaad voor de mens. Het zorgt ervoor dat je geen energie hoeft te steken in allerlei keuzes en beslissingen over wat je nu eens zal gaan doen. Die keuzes en beslissingen zijn meestal onbewust, maar veel prikkels, volle agenda’s en wisselende tijden om te eten, te gaan slapen en weer op te staan doen wel een aanslag op je energie. In ieder geval op mijn energie. Monniken leiden wat dat betreft, een bevoorrecht leven. In kloosters wordt het dagritme bepaald door de dagelijkse getijden, die bijvoorbeeld de benedictijnen en trappisten 5 à 6…
