vigilie, de nachtwake
De vigilie is het uur van de duisternis en de stilte. Het is het uur van de nachtwake in het klooster, de tijd om vertrouwd te raken met de duisternis. De vigilie nodigt je uit om de duisternis te vertrouwen in weerwil van de angst die ze oproept. Als je haar tegemoet treedt met de moed die openstaat voor het leven, ontdek je een groot geheim: er schijnt licht in de duisternis. Niet naar de duisternis toe, maar te midden van de duisternis. De bovenstaande alinea is een deel van de karakterisering van een van de kloostergetijden: de vigilie of nachtwake. De vigilie is het eerste van oorspronkelijk acht gebedsmomenten…
werken in kloosterritme
Anno 2020 werken veel mensen thuis: gedwongen door corona. Voor sommigen een lang gekoesterde droom die eindelijk werkelijkheid wordt, terwijl anderen zo snel mogelijk terug willen naar de koffieautomaat. Als zzp-er combineer ik thuiswerken al jaren met werken op locatie bij de opdrachtgever. Op 1 augustus ben ik na 8 maanden vrijwillig werkvrij begonnen met een nieuwe klus. Voor mij behoorlijk spannend, want ik heb een werkhistorie waar ik enkele keren op de rand van burn-out verkeerde. Hoe bewaar ik thuis mijn innerlijke rust en voorkom ik dat ik over mijn grenzen heen ga? Hoe voorkom jij dat werk en privé zo door elkaar lopen dat je er gespannen van…
Michaël Derkse, 1953-2020
Michaël Derkse, liefdevol en kwetsbaar mens, is op 7 augustus jl. gestorven. Zijn rouwkaart kun je downloaden op de website van de Michaël Derkse Foundation. Daarop staan van hem de volgende woorden afgedrukt: Vrijheid ‘In werkelijkheid is elke stap die wij doen een stap in het Ongekende Onbekende. Wonderlijk dat zekerheid onrust brengt, en het toestaan van onzekerheid rust! Op een dag worden wij wakker in onszelf, vrij, lachend, niets meer om op te houden, niets meer om van weg te hoeven. Wij gaan in de voetstappen van onszelf op weg naar Huis. Dit is vrijheid. Michaël Derkse heb ik bij deVoorde leren kennen als Marcel Derkse. Hij was de…
thuis-monnik
Wat is een thuismonnik? Deze vraag loopt al lang met mij mee. In 2012 ben ik begonnen met bloggen. “Op zoek naar de monnik in mijzelf” zoals de ondertitel toen luidde. De naam voor mijn weblog werd Thuismonnik: een mooi woord vond ik. Het gaf naam aan mijn verlangen: thuis monnik zijn. Ik richtte mij op uiterlijke kenmerken van het monastieke leven zoals getijdengebed en onderzocht enkele monastieke waarden zoals eenvoud. De oudste weblogs in het kapittel getuigen hiervan. Maar veel verhalen gaan ook over iemand die op zoek is naar zijn plek in het geloof. Weblogs over godservaring en over doop en over de vraag of ik mij zal…
gevonden
Dit voorjaar begon ik de vruchten te plukken van de situatie waar ik in februari in belandde. Ik had volledig aanvaard, dat ik even helemaal niet meer wist wat ik met mijzelf en met werk aan moest. Alle plannen en ideeën had ik los gelaten en ik voelde mij verloren. Mijn kennismakingsgesprek met een begeleidster voor hulp bij rouw en loopbaan bleek de enige keer dat ik haar fysiek ontmoette: de uitbraak van het coronavirus zette het land op slot. Onze coachingsgesprekken gingen voortaan per telefoon. Ergens in dit traject kreeg ik het verlangen om opnieuw thuis de innerlijke pelgrimsweg langs de zeven smarten en de zeven vreugden van Maria…
verloren
Het is 14 april 2006, Goede Vrijdag. Het is de eerste dag van de retraite die een ommekeer in mijn leven gaat betekenen. Onder de noemer “In het licht van nieuwe ruimte” ben ik deelnemer aan een programma bij deVoorde, de woon-/werkgemeenschap voor persoonlijke en professionele groei in Laag-Zuthem bij Hattem Ov. De rode draad door het programma wordt gevormd door de zeven smarten en de zeven vreugden van Maria. Ik kies een smart uit, omdat het bijbehorende beeld van kunstenares Trudy Visser mij het meest aanspreekt: de vlucht. duitsland Op Stille Zaterdag vertrekken we met de bus naar het plaatsje Oberzeuzheim in Hessen, Duitsland. Daar bevindt zich in het…
brandend braambos
Vaak zat ik met mijn tekst van de dag in de intieme kapel met de naam Brandend braambos: een verwijzing naar het verhaal in Exodus, waarin God zich openbaart aan Mozes als stem in een brandende doornstruik. Ook voor mijn laatste persoonlijke gebedsmoment ging ik naar die kapel. Ik was in de loop van mijn retraite mijn focus op het lijden van Christus inmiddels voorbij. Een lijden dat door de uiterst realistische crucifix sterk werd geaccentueerd. Op mijn vaste plekje voorin zat een andere deelneemster, een zuster in habijt. Met voldoende afstand tussen ons in ging ik naast haar zitten, mijn blik naar voren richting het tabernakel. Verrast zag ik,…
zondagochtendgebed
“Het zijn bange tijden, mijn God. Vannacht was het voor het eerst, dat ik met brandende ogen slapeloos in het donker lag en er vele beelden van menselijk lijden langs me trokken. Ik zal je een ding beloven, God, een kleinigheidje maar: ik zal mijn zorgen om de toekomst niet als evenzovele zware gewichten aan de dag van heden hangen, maar dat kost een zekere oefening. Iedere dag heeft nu aan zichzelf genoeg. Ik zal je helpen God, dat je het niet in mij begeeft, maar ik kan van tevoren nergens voor instaan. Maar dit éne wordt me steeds duidelijker: dat jij ons niet kunt helpen, maar dat wij jou moeten…
dominicaan zijn?
Vorig jaar ben ik aan een bijzondere tocht begonnen. Na een gesprek met twee leden van het bestuur en een gesprek met een lid van de Commissie Initiële Vorming ben ik toegelaten tot het aspirantenjaar van de DLN, de Dominicaanse Lekengemeenschap Nederland. Met vijf anderen en de drie leden van de commissie ben ik begonnen aan een traject van kennismaking met de leden en organisatie van de DLN en van onderzoek van de vier pijlers van de dominicaanse spiritualiteit: contemplatie, gemeenschap, studie en zending of verkondiging. De Dominicanen zijn de orde van de predikers. Zij zijn vanuit een open houding betrokken op de maatschappij en de kerk, zoeken naar waarachtigheid…
de kerk als restaurant
Ik ben een groot bewonderaar van het werk van James Alison. Hij is een theoloog met een heldere visie op het wezen van mens-zijn en op het grote project van God met de mensheid, zoals we dat verwoord vinden in de taal van de bijbel. In zijn cursus, Jesus the Forgiving Victim. Listening for the Unheard Voice, weet hij die visie briljant over te brengen. Alle grote geloofsthema’s komen aan bod, waarbij hij zijn antropologie uitlegt, bijbelpassages analyseert en interpreteert en voorbeelden geeft. Hij neemt ons als lezer of deelnemer van de cursus mee in zijn verhaal door ons te vragen ons voorstellingsvermogen in te zetten, als hij een lastig punt duidelijk wil…
