samenkomen

De jezuïeten in de lage landen bieden jaarlijks twee digitale retraites aan: een voor de veertigdagentijd en een voor de Adventstijd. Dagelijks ontvang je dan een mail met een bijbeltekst voor die dag en een paar vragen om tijdens je gebed te overwegen. De retraites zijn geënt op de ignatiaanse spiritualiteit en op de Geestelijke Oefeningen. Iedere jaar neem ik aan beide retraites deel. In ieder geval begin ik eraan, maar ik breng niet iedere retraite tot een einde. Dit jaar heb ik vrijwel iedere dag in de Adventstijd een half uur vrij gemaakt voor mijn meditatie. Op 7 december begreep ik hoe twee wegen in mijn leven samenkomen in de ignatiaanse spiritualiteit.

zelfonderzoek

De meditatietekst voor 7 december was een samenvatting van Jes. 30: 19-21 en 23-26: “Dit is de weg, volg hem, waarheen hij u ook leidt.” De reflectievragen bij deze tekst richtten zich op mijn ervaring van op weg zijn. Zij hielpen mij om te beseffen dat ik op de goede weg ben: de weg die overeenkomt met mijn diepste verlangen en vreugde. Mijn weg is al heel lang een weg van inkeer en zelfonderzoek. Een weg van ervaren, stil vallen en reflecteren. Ik ben die weg op gegaan met de opleidingen die ik heb gedaan, waaronder mijn opleiding in de ZKM. Ik heb deze weg intensief bewandeld in alle jaren dat ik verbonden was met deVoorde, als gastheer en deelnemer.

Deze weg van zelfonderzoek is een psychologische weg die mij naar mijn opleidingen leidde en naar deVoorde. Waarbij deVoorde met haar mystieke basis ook mijn geestelijke groei sterk heeft bevorderd. Het hoogtepunt van al mijn ervaringen bij deVoorde was het programma met als titel In het licht van nieuwe ruimte met Pasen 2006. Het was de eerste retraite in mijn leven. Vele zouden er nog volgen.

geloof

Al meer dan 25 jaar haal ik voeding bij kloosters. Met name contemplatieve kloosters voeden in mij de stilte, de verbondenheid en inmiddels ook mijn geloof. Maar niet alleen kloosters hebben voor voeding gezorgd. Tijdens die eerste retraite met deVoorde in 2006 heeft God mij op een pelgrimsplek in Duitsland geraakt. Letterlijk, maar vooral geestelijk. Achteraf gezien was dit mijn bekering, al noemde ik dat toen zeker nog niet zo. Maar Hij liet mij niet los. Zeven jaar later in de Dominicanenklooster Huissen, opnieuw tijdens de Paasdagen, raakte het voorbeeld van Jezus mij. Een voorbeeld dat ik stapje voor stapje wilde gaan navolgen. Nog een jaar later, opnieuw tijdens de Paasdagen, ben ik toen in Huissen gedoopt.

Na mijn doop ging ik langzamerhand als het verdwaalde schaap uit Jezus’ gelijkenis weer mijn eigen gang. Kloosterbezoek daalde en mijn voeding belandde op een laag pitje. Tot God mij op het spoor zette van de Geestelijke Oefeningen van de jezuïeten, met dank aan een gesprek met een dominicaan. In de GO komen zelfonderzoek en geloof bij elkaar. De weg van zelfonderzoek heb ik zelf gekozen, God heeft mij op de weg langs kloosters, deVoorde en de doop naar de Geestelijke Oefeningen geleid.

jezus

Na mijn doop bleef Jezus voor mij ingewikkeld. Zijn menselijke, liefdevolle kant had mij geraakt, maar met Hem voelde ik geen persoonlijke band. Dankzij de GO kreeg ik een relatie met Hem. Die relatie veranderde en verdiepte zich iedere keer dat ik de GO deed. De eerste keer in 2018 openbaarde Hij zich en ervoer ik Hem als kracht van liefde. Vervolgens ervoer ik dat Hij echt een relatie met mij persoonlijk wil. Hij brak mijn hart toen ik Hem tijdens de GO in 2021 als Petrus 3x verloochende. In de dertigdaagse GO in 2023 heb ik Jezus aan het eind ‘mijn vriend’ durven noemen. En in de GO van juli dit jaar heb ik ervaren dat Hij altijd bij mij is. Ook als ik een wandeling maak of het moeilijk heb.

Deze zomer heb ik voor het echt van binnenuit gemeend wat ik al vaker gezegd had: ik ben een christen. En zo realiseerde ik mij tijdens deze Adventsretraite van 2024, dat twee wegen voor mij samenkomen in de Geestelijke Oefeningen. Ikzelf heb de weg van zelfonderzoek ingeslagen, de weg van Ignatius heeft mij gekozen. Kloosters voeden mijn geloof en ik voel mij er thuis, maar buiten de kloostermuren is mijn weg die van Ignatius van Lyola en zijn erfgenamen: de jezuïeten.