thuis-monnik
Wat is een thuismonnik? Deze vraag loopt al lang met mij mee. In 2012 ben ik begonnen met bloggen. “Op zoek naar de monnik in mijzelf” zoals de ondertitel toen luidde. De naam voor mijn weblog werd Thuismonnik: een mooi woord vond ik. Het gaf naam aan mijn verlangen: thuis monnik zijn. Ik richtte mij op uiterlijke kenmerken van het monastieke leven zoals getijdengebed en onderzocht enkele monastieke waarden zoals eenvoud. De oudste weblogs in het kapittel getuigen hiervan. Maar veel verhalen gaan ook over iemand die op zoek is naar zijn plek in het geloof. Weblogs over godservaring en over doop en over de vraag of ik mij zal aansluiten bij de Dominicaanse Lekenbeweging (DLN). Thuismonnik beschreef mijn geloofsontwikkeling.
nieuwe impuls
Mijn zoektocht naar “de monnik in mijzelf” kwam op een natuurlijke manier tot een voorlopig einde. April 2014 was een hoogtepunt: mijn doop in het Dominicanenklooster Huissen. Deze open, tolerante en oecumenisch georiënteerde gemeenschap was helemaal mijn plek binnen de katholieke kerk geworden. In mijn geloof voelde ik mij als homoseksuele man gesteund door de theologie van de RK priester James Alison. Mijn vormingsjaar bij de DLN vormde een logisch vervolg op mijn doop. Maar na dat jaar besloot ik om mij niet via professie met de dominicaanse beweging te verbinden. In mijn weblog van 2 mei 2015 schreef ik hierover. Verstilling en contemplatie kwamen tekort in mijn leven en de DLN vulde dat niet op. Maar ook mijn thuis kwam tekort: het samenleven met mijn man op een prachtige plek in Oost-Groningen. Ik werd geen lekendominicaan en Thuismonnik vond voorlopig zijn natuurlijke eindpunt. Ik leefde en werkte een regulier leven, leidde thuis mijn gebedsleven en schreef mij in bij de Heilige Norbertusparochie in Oost-Groningen. Mijn weblog sloot ik af en verhuisde ik als archief naar een ander plekje op internet.
Het verlangen van mensen naar verstilling en contemplatie is echter een zielsverlangen: een verlangen naar God. En eenmaal gewekt laat die zich niet meer in slaap sussen. Mijn innerlijke onrust liet zich steeds nadrukkelijker gelden en botste regelmatig met mijn uiterlijke leven. Spanning en stress waren het gevolg met uiteindelijk in 2017 mijn eerste paniekaanval. Ik dacht aan hartproblemen, maar stond op het randje van burn-out. Het was tijd voor een stap terug: minder werken en minder verantwoordelijk werk. In 2017 werkte ik twee maanden niet, in 2018 zelfs negen maanden niet. Ik sloot mijn werkzaamheden als projectmanager af en besloot alleen nog opdrachten als roostermaker aan te nemen. Ik kreeg tijd en innerlijke ruimte voor thuis: plezier beleven aan werken in de tuin en eindelijk de Geestelijke Oefeningen van Ignatius. In de zomer van 2018 nam ik voor het eerst deel aan de achtdaagse variant in de Oude Abdij↪ in Drongen (BE). Een prachtige, intensieve ervaring die mijn geloof verdiepte en mijn zielsverlangen naar God een nieuwe impuls gaf.
mystiek
Inmiddels is het juli 2020 en het wezen van thuismonnik zijn heeft zich verdiept. Dit voorjaar was ik wederom thuis zonder in beslag genomen te worden door geld verdienen met roostering. Opnieuw tijd en innerlijke ruimte voor thuis en daarmee ook voor mijn groei als thuismonnik. Deze website annex weblog is hiervan een uiterlijk kenteken. Blogs over verloren en gevonden zijn getuigen van mijn innerlijke weg. Boeken over mystiek en mystieke ruimte kwamen opnieuw uit de boekenkast. Mensen die behoren tot de orde van de karmelieten (officieel Orde van de Broeders en de Zusters van Onze Lieve Vrouw van de Berg Karmel↪) of tot de orde van de jezuïeten (ook wel: Sociëteit van Jezus) schrijven prachtig over de innerlijke weg van de mystiek. Ik voel al lang een hang naar mystiek, waarvan de kern de eenwording van de mens met God is.
Begin juni kreeg het Dominicanenklooster in Huissen de mogelijkheid om na de corona-crisis voorzichtig weer gasten te ontvangen. Op 24 juni startte er een retraite getiteld Meerdaagse Kennismaken met Meester Eckhart, de bekende dominicaanse mysticus uit de 13e/14e eeuw uit het Rijnland. Onder begeleiding van Marga Haas↪ lazen we delen van enkele van Eckharts preken en een deel van zijn Levenslessen (een traktaat). Het werd een bijzondere retraite, waarbij de nadruk niet lag op intellectueel begrip van zijn (moeilijke) teksten maar op de gemoedsbewegingen die zijn teksten teweeg brengen. Mijn inzicht in het wezen van de relatie mens-God verdiepte zich. Ik bleek heel goed “aan te voelen” wat Eckhart bedoelt. Al tastend en zoekend formuleerden wij wat innerlijk aan ons gebeurde. De ervaring van de retraite verdiepte en verhelderde wat thuismonnik voor mij betekent. Ik ben thuis-monnik: een godzoeker die tastend en struikelend op weg is naar zijn thuis bij God de Vader. Heel mijn geestelijk leven, in kloosters maar ook in de kerk, in mooie ontmoetingen of in de natuur: dat is thuismonnik.
